ASPECTO MÁIS RELEVANTE DO TEMA 5: As programacións didácticas vixentes

No ámbito da educación, as programacións están á orde do día. Mais para aquelas persoas que non están familiarizadas con este termo, unha programación didáctica é o instrumento de planificación que presenta o/a docente para que o/a estudante sexa capaz de aprender. Na programación o/a profesor/a organiza e selecciona os coñecementos, as actitudes e as competencias, e marca os obxectivos para garantir o traballo na aula.

Actualmente, unha programación didáctica está baseada segundo o que dita a lei de educación vixente, neste caso, a Lei orgánica para a mellora da calidade educativa (LOMCE), da que xa falei nesta entrada do blog. A principal novidade que amosa a LOMCE no referido á programación didáctica é a introdución duns elementos curriculares (ademais dos que xa había): os estándares de aprendizaxe e os criterios de avaliación. Os primeiros son as especificacións dos criterios de avaliación que permiten definir os resultados das aprendizaxes e que concretan, mediante accións, o que o alumnado debe saber, comprender e saber facer en cada área. E os segundos son os referentes específicos para avaliar a aprendizaxe do alumnado (J. Ramírez, 2014). Elaborar una programación baseada nunha aprendizaxe por competencias, tendo en conta os estándares e os criterios de avaliación, paréceme moi recomendable. Considero que é necesario ter uns criterios concretos de avaliación e uns estándares de aprendizaxe ben definidos para que o/a docente non teña que improvisar no seu traballo e axude a desenvolver as competencias básicas do alumnado.

Á hora de deseñar unha programación didáctica xorden moitas cuestións e que os órganos de goberno encargados de contestar non son capaces de dar unha resposta satisfactoria ós profesionais do ensino. Tras examinar varias programacións na aula, comprobei a diversidade que existe entre unhas e outras. Isto pode acontecer debido ó tempo que se lle concedeu ó equipo docente de cada departamento dos centros educativos. Existen moitas críticas en canto a isto, por parte dos/as profesores, e, neste caso, entendo o motivo destas críticas. O profesorado non tivo o tempo suficiente para elaborar as programacións e tampouco puideron asistir a cursos dedicados á elaboración destas (polo menos, a maioría). Con este panorama paréceme comprensible que haxa tanta disparidade entre cada programación, mais isto tampouco pode ser a tónica habitual. Cómpre que se estableza un período de tempo «coherente» para que cada departamento poida crear con calma a súa programación didáctica. Non hai que esquecer que todo isto se fai para que o alumnado teña unha maior calidade na ensinanza.

Outra cuestión referida á elaboración dunha programación didáctica é a introdución das competencias clave ou básicas. Estas competencias desenvólvense en todas as áreas. As principais competencias que impulsa a LOMCE son a competencia en comunicación lingüística, a competencia matemática e competencias básicas en ciencia e tecnoloxía e a competencia dixital. Esta última, a través das Tecnoloxías da información e a comunicación (TIC), é «unha peza fundamental para producir o cambio metodolóxico que leve a conseguir o obxectivo de mellora da calidade» (LOMCE, 2013). Parece un pouco irónico que se lle dea tanta importancia cando, aínda hoxe en día, hai moitos centros que non empregan as TIC na aprendizaxe do alumnado. Isto pode deberse a que non teñen os recursos necesarios ou porque non teñen o tempo necesario para empregar estas ferramentas. Tanto se é por unha razón ou por outra, é preciso que se acade unha solución, porque no século no que vivimos é innegable a utilidade e o beneficioso que son as ferramentas dixitais, máis no campo da docencia; claro está, sempre cun uso responsable.

Para finalizar, unha programación didáctica cuns parámetros ben definidos é esencial para a labor do/a docente. Para elaborala é necesario que cada departamento do centro educativo chegue a un consenso en canto ó que se pretende que o alumnado acade nese curso en cuestión, contando cuns estándares e criterios de avaliación claros e sempre seguindo a lei vixente. Tamén hai que realizala segundo un tempo coherente, non se pode aspirar a que o profesorado deseñe una programación perfecta nun tempo récord. Unha programación é demasiado importante como para non lle dedicar o tempo suficiente á súa elaboración. E, por último, simplemente mencionar que todas as competencias clave son moi importantes para a aprendizaxe do alumnado e que é preciso que se desenvolvan dunha forma axeitada. Todo o que implique unha mellora na educación dos/as alumnos/as é fundamental.

Leave a Comment competencias, currículo, LOMCE, programación, reflexións de aula, TIC